Op de fiets, eindelijk

Reizen moet leuk zijn. Dat wil ik nog wel eens vergeten als ik een idee in mijn hoofd heb. Morgen zoveel kilometer daar naartoe, binnen zoveel dagen daar zijn, onderweg die wandeling doen en daar een broodje eten. Ik kom er al de eerste dag achter dat je beter zelf de baas kunt zijn over je vakantie dan het aan je planning over te laten. Ik rijd van Devonport naar Burnie en bij elke heuvel moet ik mijn fiets naar boven duwen. Het blijkt een fietstocht van 46 kilometer te zijn waar ik op 30 had gerekend. Ik heb op de boot nauwelijks geslapen omdat ik mijn stoelnummer in het donker niet kon vinden en vermoedde dat er een zwetende, zwaarlijvige man in mijn stoel zat. De vraag is of je ruzie wil hebben met zo iemand in het donker en of je nog wel in die stoel wilt zitten. 

Ik besluit de dag erop rustig in Burnie te blijven en de dag erop een andere route te fietsen. Ik bezoek het bezoekerscentrum om een bed te regelen, bekijk het plaatselijke museum (waar een straat uit de 19e eeuw is nagebouwd) en de kunstgalerie en koop brood met kaas voor de volgende dag. 

De dag erop duw ik mijn fiets de eerste heuvel op. Het kost me een uur om boven te komen, want ik heb met die heuvel geen rekening gehouden. De eerste tien kilometer gaan niet lekker en ik moet er nog 55. In het eerste dorp besluit ik dat mijn reis echt van mij moet zijn en ik geen dingen moet doen waar ik niet van geniet. Ik fiets terug naar Burnie (dit maal de heuvel af, dus gaat het veel sneller), bespreek een bus naar Hobart voor de volgende dag en zeg het bed voor 's-avonds af. 

Ik heb dus een nieuwe reiswet in het leven geroepen: het moet wel leuk zijn. In Hobart ga ik een prachtig museum bezoeken en een hoge berg beklimmen. En daarna ga ik zes dagen fietsen met zo weinig mogelijk bagage en zoveel mogelijk plezier. De eerste twee dagen korte stukken van 40 kilometer en daarna wat langer. Ik zie wel, elke dag mag ik opnieuw besluiten waar ik zin in heb. 

De komende zes dagen dus even geen blog van mij (want de computer is te zwaar, ik had ook geen desktop mee moeten nemen), maar daarna zal ik snel weer bloggen en foto's toevoegen. Tot dan!!!

Groetjes en liefs, Ruud