De kurk is uit de fles

Het moeilijkste van weggaan is het afscheid nemen. Op zich is het niet al te ingewikkeld, een hand en een zoen en weg ben je. Het zit 'm in de tijd die het kost. Meestal duurt afscheid nemen zo'n drie weken. Vanaf die derde week voor je vertrek gaan mensen vragen of je er klaar voor bent, of je al hebt ingepakt, of het al gaat kriebelen. 

En kriebelen doet het. Het jeukt. Al die aandacht is heel warm en welkom, heel vriendelijk en betrokken. Ik kan er ook niets van zeggen, want ik heb er zelf om gevraagd. Ik raak tenslotte niet uitgepraat als ik weer eens op reis mag. En toch valt het zwaar, drie weken lang afscheid nemen van collega's, vrienden, familie. Je drie weken lang onderdompelen in het gaan missen van mensen is niet het meest feestelijke begin van een reis. Gelukkig was het feestje op het eind erg leuk. Misschien zeg ik het de volgende keer pas op het laatste moment...

Ik zit nu in Kuala Lumpur. De fiets zit in het vliegtuig en ik wacht op mijn aansluiting naar Singapore. Nog een verlate fotoshoot afwerken en dan ben ik klaar met werk. Dan is het tijd voor mezelf, mijn kunst en mijn vrijheid. Het genieten kan beginnen. De kurk is uit de fles!

Groetjes en tot snel,

Ruud

P.s.: de volgende keer doe ik er plaatjes bij!